wrąb|ać1

pf — wrąb|ywać impf (wrąbię — wrąbuję) Ⅰ vt posp. to scoff (down) GB pot., to scarf (down) US pot.

- wrąbał cały talerz zupy he scoffed (down) a whole plateful of soup

Ⅱ wrąbać się — wrąbywać się 1. (dostać się w głąb) to dig (down) (w coś into sth); (toporem) to hack a. chop one’s way (w coś into sth)

- górnicy wrąbują się w pokład węgla the miners are drilling into a bed of coal

2. pot. (uderzyć) to crash, to smash (w coś into sth)

- wrąbali się samochodem w drzewo/słup they a. their car crashed into a tree/post

3. pot., przen. (znaleźć się) to wind a. land up pot., to land oneself pot. (w coś into sth)

- rano zwykle wrąbywała się w korek most mornings she wound up in a traffic jam

- wrąbałeś się w niezły pasztet you’ve got yourself into a fine kettle of fish pot.